VI

bu hüznün

mesnevisi yazılmadı

gürbüz tarhlar öldü

o ceylanda

birkaç minyatür

mütekeddir

- de bana bu esrime

bu koygun minyatür yalnızlığından

başka nedir – oysa

kocamandır aşk

usanç

hep eksiler alanında

olup biten bir şeydir

parçala bu trajik geçiti

o taşı sür ey insan

taşı taş – çünkü saat

sınanan bir süreçtir ve atlar

yanıldıklarında

kaygan

o karangu duvarına çarpıp kuşkunun

düşer ölü atlar

çünkü satrançta

çünkü orada ve burada

her zaman

Öğretidir zaman

aşkın da

katları vardır – kadim

kabarık bir öyküdür alınyazısı

ey aşk

elbet başındasındır bela kitabının

ne çok dilin var

gece ki anlamadı

şu anda

o

ibrahim ve ishak

yargıç yok taşı kim atacak

leyla bilmez mi gerekli olduğunu

diye döğünüp duran

gece ki ey gece

o külli aynalar

seni ararlar

ıssız bir hat fotoğrafın

dan sana çıktım

oynanan

göstermelik bir son oyunuydu

aldandın

ağır taşlar verdik

…. ve ay seni bulduğunda

yani ki kanıtlandığında kendini

ben

müthiş bir başlık atacağım

şiirime

sevgili gecem diye